دلایل ریزش مو در مردان

علت اصلی ریزش مو در مردان آلوپسی آندروژنتیک است که به آن "ریزش الگوی مردانه" یا "ریزش گسترده" نیز می گویند. این در مردان به دلیل تأثیر هورمون DHT بر روی پوست سر با ساختار ژنتیکی حساس رخ می دهد. این نوع ریزش بیشتر در ناحیه گردن، پشت گردن و تاج دیده می شود. (نورمن ، 2005).

مطمنا شما نیز جمله "ریزش مو از طرف مادر ناشی می شود" را خیلی شنیده اید ولی حقیقت این است که ریزش ژنتیکی می تواند توسط هر دو طرف ایجاد شود. با این حال، مطالعات اخیر نشان داده است که دلایل ریزش موی مردانه پیچیده تر از آن است که تصور می شود. عوامل موجود در کروموزوم X نشان داد که ژن های گرفته شده توسط مادر در ریزش مو موثرتر از ژن های گرفته شده از پدر است.

ریزش موی آندروژنتیک

ریزش موی آندروژنتیک تحت تأثیر سه عامل مستقل است :

ژن ها

طاسی گسترده به غیر از وجود ژن ارثی رخ نمی دهد. (فقط با وجود ژن ارثی رخ می دهد). این ژن ها از یکی از والدین به ارث می رسد. ژن ها در کروموزوم موجود هستند و بلوک سازنده DNA را تشکیل می دهند. کروموزوم ها به صورت جفت هستند. انسانها 23 جفت کروموزوم دارند و هر فرد از هر والد 1 مجموعه کروموزوم می گیرد و DNA  خود را ایجاد می کند. ریزش مو در مردان بیش از یک ژن است. شرایطی که بیش از یک ژن بر شخصیت تأثیر بگذارد، پلی ژنیک نامیده می شود.

ژن های موجود در کروموزوم های X یا Y را ژن های ارثی می نامند. ژن های یافت شده در 22 جفت کروموزوم دیگر، ژن های اتوزومیک نامیده می شوند. ژن هایی که باعث ریزش مو می شوند، ژن های خودکار هستند. و بنابراین؛ این ژن ها می توانند از طرف مادر و پدر منتقل شوند.

هورمون ها

هورمون ها مواد بیوشیمیایی هستند که در غدد مختلف ترشحی بدن تولید می شوند. این غدد ترشحات خود را مستقیماً در جریان خون ترشح می کنند. بنابراین ماده شیمیایی تولید شده در داخل بدن حرکت می کند. این مواد شیمیایی به قدری قدرتمند هستند که حتی یک قطعه از آنها تأثیر بسزایی در بدن دارند.

موثرترین هورمون، هورمون مردانه است. تستوسترون و سایر هورمون ها با اثرات مردانه در بیضه ها تولید می شوند، بنابراین این هورمون ها تا دوران بلوغ به سطح قابل توجهی نمی رسند. این هورمون ها علت اصلی تغییرات اساسی مانند رشد آلت تناسلی مرد و بیضه ها، افزایش تولید اسپرم، ضخیم شدن صدا، موهای ناحیه شانه و زیر بغل و افزایش وزن استخوان ها و عضلات هستند.

طی قرنهای گذشته ارتباط بین ریزش مو و هورمون ها کشف شده است. سابقه ای از دوقلوهای همسان ثبت شده است که بر اساس آن یکی از آنها که سلامت روانش طبیعی است دچار ریزش مو می شوند، در حالی که دیگری که مشکل روانی دارد، ریزش مو ندارد. یک پزشک برای مشاهده تاثیر هورمون، هورمون را به برادری که مشکل ریزش مو ندارد تزریق میکند و خیلی زود متوجه ریزش مو می شود. وی با متوقف کردن تزریق تستوسترون، این روند را دنبال کرد، اما موهای او حتی پس از توقف نیز به ریزش ادامه داد و بیمار دوباره موهای سالم و قدیمی خود را بدست نیاورد. بنابراین مشخص شده است که حتی در صورت کاهش هورمون، فولیکول های مرده مو قابل بازیابی نیستند.

DHT فاز آناژن (رشد) را کاهش می دهد، تلوژن زمان انتظار را افزایش می دهد، بنابراین ساقه مو به تدریج با هر چرخه کاهش می یابد. علاوه بر این DHT باعث تغییر شکل موها می شود.

جالب است در حالی که موهای شرمگاهی و زیر بغل تحت تأثیر تستوسترون قرار دارند، DHT  بر ریش، سبیل، خط ریش و مو تأثیر می گذارد. در حالی که رشد مو به آندروژن وابسته نیست، اما ریزش آن ناشی از آندروژن است.

سن

ژن ها و هورمون ها به تنهایی دلیل بر ریزش مو نیستند. حتی پس از بلوغ فرد، فولیکول حساس مو باید مدتی در معرض هورمون قرار بگیرد تا ریزش مو رخ دهد. بسته به میزان تستوسترون در جریان خون و ژنتیک، از فردی به فرد دیگر متفاوت است.

نکته قابل مهم این است که ریزش نوع مردانه به طور ناگهانی یا در یک مسیر پایدار اتفاق نمی افتد. ریزش مو بصورت دورانی است، گاهی شدید، گاهی به ندرت و گاهی بصورت راکد اتفاق می افتد. دلیل افزایش یا کاهش ناگهانی ریزش مو مشخص نیست. تنها دلیل قانع کننده این است که؛ با افزایش سن فرد، حجم موهای او کاهش می یابد.

دلیل ریزش مو در زنان

ریزش مو پراکنده

ریزش مو در زنان غالباً به عنوان یک بیماری غیر سازمان یافته دیده می شود. ریزش موی پراکنده معمولاً ارثی است، اما همچنین می تواند به دلیل یک بیماری، درمان یا هر دلیل دیگری باشد. ریزش موی گسترده یا "ارثی" که به آن آلوپسی نیز گفته می شود، ارثی است و از هر دو والدین قابل انتقال است. این به دلیل اثر متقابل آروماتاز که در زنان غالب است و  A-5  ردوکتاز در مردان و زنان مشاهده می شود.

در مقایسه با مردان،  A-5  ردوکتاز که زنان دارند 50٪ کمتر است. با این حال، مقدار زیادی آروماتاز، به خصوص در قسمت جلوی مو موجود است. این ماده وظیفه تشکیل هورمونهایی مانند آروماتاز، استرون و استروروی را دارد. این هورمون نشان می دهد که چرا ریزش مو از نوع زن با ریزش مو با مدل مرد بسیار متفاوت است.

موهای زنان نسبت به مداخلات پزشکی حساسیت بیشتری دارد. اگر چه مشکلات سیستماتیک باعث ریزش موی پراکنده می شود، اما این امر گاهی اوقات با ریزش موی ژنتیکی اشتباه گرفته می شود. شرایط پزشکی که باعث ریزش موی پراکنده می شود:

• بعد از زایمان، بعد از یائسگی و یا پلی کیستیک.
• کم خونی، کمبود آهن
• بیماری تیرویید
• لوپوس (تورم پوست) مشکلات پوستی
• کمبود پروتئین، کمبود اسید چرب و روی، سوء جذب، ویتامین A اضافی، رژیم غذایی ناگهانی، پرخوری
• استرس، فرآیند جراحی، بیهوشی عمومی، مشکلات عاطفی

داروهای متعددی باعث ایجاد " Telogen Efflivium " می شوند که به معنای توقف رشد مو است. با این حال، این وضعیت با قطع درمان دارویی پایان می یابد، اما اگر به درستی تشخیص داده نشود می توان آن را با ریزش موی ژنتیکی نوع زن اشتباه گرفت.

ریزش موضعی

اگرچه بیماری های پوستی بسیاری وجود دارد که باعث ریزش مو می شود، اما با تشخیص متخصصین پوست، ریزش موی ژنتیکی و غیرمتراکم در زنان از ریزش موی موضعی متفاوت است.

ریزش موی موضعی دو نوع دارد: با زخم و بدون زخم.

Alopesi Areata (آلوپسی آریتا) ژنتیکی است و به عنوان یک بیماری خود ایمنی بدون زخم شناخته می شود. با تزریق موضعی استروئید قابل درمان است.

آلوپسی زخم شده ؛ می تواند از دلایل مختلف پزشکی یا پوستی مانند قارچ و گلسنگ نشات پیدا کند. کاشت مو  میتواند جوابگوی ریزش مو ناشی از آسیب دیدگی یا مشکلات پزشکی موضعی باشد. رادیوتراپی ممکن است باعث ریزش موی موضعی زخم و بدون جای زخم شود، اگر ناحیه خیلی بزرگ نباشد، می توان کاشت مو را انجام داد.

درمان ریزش مو ژنتیکی یا ارثی مردان

موی بیمارانی که دچار این نوع ریزش هستند شبیه ریزش نوع مردانه است. به عبارت دیگر، در حالی که کم پشتی در موهای جلویی یا بالایی دیده می شود، در ناحیه گردن و شقیقه سرهیچ ریزش وجود ندارد. بیمار مبتلا به ریزش موی پدری کاندیدای ایده آل برای کاشت مو است.

شاید برای شما جالب باشد: ریزش مو در زنان ، ریزش مو در آقایان